Przestrzenne zróżnicowanie rozwoju przemysłu i usług high-tech w krajach Europy Środkowo-Wschodniej

We współczesnych gospodarkach szczególną rolę odgrywają procesy produkcji, dystrybucji oraz wykorzystywania wiedzy i informacji, których duży udział charakteryzuje przemysł wysokiej techniki oraz usługi wiedzochłonne. Celem artykułu jest przedstawienie przestrzennego zróżnicowania poziomu ich rozwoju w krajach Europy Środkowej, ze szczególnym uwzględnieniem zmian zatrudnienia. Okres badawczy obejmuje lata 2000–2013. Realizacji tak sformułowanego celu podporządkowano rozważania w następujących obszarach: 1) istoty i uwarunkowań rozwoju sektorów wysokiej techniki, 2) analizy rozwoju przemysłu high-tech, 3) zmian zatrudnienia w usługach wiedzochłonnych, a zwłaszcza usług high-tech. Obserwowane w Polsce zmiany są zgodne z kierunkiem zmian zachodzących w krajach wysoko rozwiniętych, przy czym ich dynamika, ze względu na konieczność niwelowania luki występującej w tym obszarze, wydaje się niewystarczająca. W polskiej gospodarce rozwój tych sektorów powinien być traktowany w sposób priorytetowy. Nie ulega wątpliwości, że wykorzystanie odpowiednich instrumentów polityki gospodarczej, a szczególnie fiskalnej, jak również rozbudowa sieci wyspecjalizowanych instytucji, takich jak parki czy platformy technologiczne, mogłoby przyczynić się do ich rozwoju, a w konsekwencji – do unowocześnienia polskiej gospodarki. Podejmowanie działań mających na celu wspieranie rozwoju tych sektorów jest ważne również ze względu na możliwości absorpcji przez nie wysokiej jakości zasobów pracy.