Pragmatics and eclecticism in international relations

W artykule przeprowadzono analizę nowego podejścia metodologicznego w badaniu stosunków międzynarodowych, jakim jest eklektyzm analityczny. Omawiana metoda stanowi próbę wyjścia z impasu w badaniach rzeczywistości międzynarodowej, jaki zaistniał w wyniku sporu toczonego przez zwolenników najważniejszych paradygmatów. U jej podstaw leży odrzucenie, traktowanego jako z zasady błędnego, założenia o możliwości uzyskania pełnej i weryfikowalnej wiedzy o badanym zjawisku, jeśli prowadzi się badania, odwołując się tylko do jednego paradygmatu. Drugi postulat eklektyzmu analitycznego dotyczy sposobu generowania i gromadzenia użytecznej wiedzy, służącej do rozwiązywania rzeczywistych problemów. W artykule dokonano krytycznej oceny założeń eklektyzmu analitycznego, wskazano na możliwe pułapki i zagrożenia wynikające z nierozważnego stosowania postulatów tego podejścia metodologicznego.This article provides an overview of analytic eclecticism as an alternative method in comparative studies and international relations. It presents methodological aspects of analytic eclecticism and goes on to answer two questions: what is an added value of analytic eclecticism, and what kind of possible pitfalls and problems could occur. This article proceeds in the following manner. First, it briefly reviews the literature regarding pragmatism, methodological pluralism, and analytic eclecticism. Part two discusses theoretical framework of this method, regarding formulated problems (wider in scope) and proposed research strategy adopted in this method. In part three I argue that, despite seemingly easiness to bound all paradigms and approaches, analytic eclecticism requires more than methodological pluralism, and alternative understanding of research. Moreover, this method cannot be adopted by the unskilled scholar, and must be carefully used, to avoid oversights and misleading simplifications