Evaluation of static and dynamic postural stability in young, elderly and with vision loss women

Streszczenie Wstęp: Zaburzenia równowagi ciała są jednym z wielu czynników negatywnie wpływającym na codzienną aktywność, co skutkuje pogorszeniem jakości życia człowieka. Celem pracy była cena różnic wyników stabilometrycznych w dynamice i statyce u kobiet młodszych, starszych i z dysfunkcją narządu wzroku. Materiał i metody: Materiał badany obejmował 67 kobiet podzielonych na 3 grupy: 26 kobiet młodszych (20,2 ± 1,75) i 26 starszych (68,7 ± 7,55) oraz 15 osób z dysfunkcją narządu wzroku (19,2±1,78). Wykonano badania stabilometryczne na dwóch platformach; Accusway i Balans System SD. Wyniki: Wyniki różniące się istotnie statystycznie odnotowano pomiędzy grupą osób młodszych a starszych w wynikach parametrów z platformy Accusway badanych z kontrolą wzrokową tylko w polu powierzchni stabilogramu oraz w maksymalnych wychyleniach na boki. W powyższych grupach na platformie BBS obserwuje się znamienne różnice we wszystkich ocenianych próbach. Największe różnice obserwuje się na poziomie p<0,0001 w protokołach z niestabilnym podłożem. Najlepsze wyniki długości COP w warunkach oczu zamkniętych w statyce osiągnęły osoby z dysfunkcją narządu wzroku (37,01±6,73), najsłabsze kobiety po 60 r. ż. (49,59±21,04). Natomiast badania na niestabilnym podłożu bez kontroli wzrokowej osoby starsze nie wykonały, a kobiety z dysfunkcją narządu wzroku osiągnęły istotnie gorsze rezultaty od grupy osób normalnie widzących. Wnioski: Większe zaangażowanie systemu kontroli równowagi obserwuje się w badaniach dynamicznych, które wydają się być bardziej odpowiednie i mogą wcześniej wykrywać zaburzenia niż badania w statyce. Szczególnie przydatne wydają się protokoły badań ze zmiennym ustawieniem niestabilności platformy lub dodatkowo bez kontroli wzrokowej, które najbardziej różnicują badanych.