Open AccessElectric Muscle Activity During Manual Muscle Testing of the Shoulder
Author(s) -
Kornel Mikołajczyk,
Ida Wiszomirska
Publication year - 2013
Publication title -
postępy rehabilitacji/advances in rehabilitation
Language(s) - Polish
Resource type - Journals
SCImago Journal Rank - 0.14
H-Index - 6
eISSN - 1734-4948
pISSN - 0860-6161
DOI - 10.2478/rehab-2014-0004
Subject(s) - medicine , physics , theology , philosophy
Streszczenie Wstęp: Prezentowana praca ma charakter opracowania badawczego. Praca powstała na podstawie dokonanego przeglądu piśmiennictwa, z którego zaczerpnięto informacje o anatomii i biomechanice kompleksu barkowego, oraz uwarunkowaniach prawidłowego i patologicznego działania stawu ramiennego. Warunki prawidłowego funkcjonowania stawu ramiennego obejmują odpowiednią czynność mięśni okolicy barku. Czynność tą można analizować za pomocą elektromiografii. Może ona także posłużyć do weryfikacji manualnych testów klinicznych, które służą diagnostyce zaburzeń u pacjentów z problemem okolicy barku. Praca miała na celu ocenę aktywności 8 mięśni okolicy barku podczas manualnych testów oporowych, zawierających komponentę rotacji zewnętrznej w stawie ramiennym. Materiał i metoda: Grupę zdrowych osób (n=14) poddano manualnym testom izometrycznym rotacji zewnętrznej. Testy różniły się stopniem odwiedzenia ramienia badanego, dla testu (1) mięśnia podgrzebieniowego: 0o, dla niespecyficznego testu (2) ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia: 45o, dla testu (3) oporowego rotacji zewnętrznej z pozycji maksymalnej rotacji wewnętrznej: 90o. Podczas testów mierzono aktywność bioelektryczną 8 mięśni okolicy barku. Użyto aparatu do elektromiografii powierzchniowej Noraxon: TeleMyo System 2400T, z oprogramowaniem MyoResearch XP. Do analizy statystycznej posłużył program Statistica. Stworzono mapy szczytowej wartości amplitudy pobudzenia dla każdego z trzech testów. Porównano wartości szczytowe amplitudy pobudzenia mięśni pomiędzy testami 1, 2 i 3. Wyniki: Wyniki badań wykazały między innymi wyższą aktywność mięśnia podgrzebieniowego w teście 1 względem pozostałych dwóch testów (p<0,05). Obserwowano nie tylko wysokie pobudzenie mięśnia podgrzebieniowego, ale także innych badanych mięśni, a ponadto dużą rozpiętość międzyosobniczą rejestrowanych wartości. Wnioski: Dane zebrane za pomocą metody elektromiografii powierzchniowej nie stanowią samodzielnego kryterium oceny przydatności manualnych testów klinicznych jednak mogą być podpowiedzią, jak dobierać pozycje treningowe do testów i ćwiczeń kinezyterapeutycznych. Wyniki badań elektromiograficznych wymagają potwierdzenia na dużych grupach badanych, z jednoczesnym uwzględnieniem znacznych różnic międzyosobniczych w aktywności poszczególnych mięśni.