Ocena jakościowa szyszek trzech odmian chmielu w zależności od ich rozmieszczenia na roślinie

Celem badań prowadzonych w latach 2004–2006 na plantacji produkcyjnej chmielu obsadzonej trzema odmianami (Izabella, Lomik i Marynka) była ocena jakościowa szyszek w zależności od ich rozmieszczenia na roślinie. Szyszki z poszczególnych odmian zebrano ręcznie, w okresie ich technicznej dojrzałości, oddzielnie z trzech poziomów rośliny: dolnego (do wysoko­ści 4 m), środkowego (4–5,5 m) i górnego (powyżej 5,5 m). Wyniki wskazują, że największy udział w ogólnej masie stanowiły szyszki zebrane ze środkowej części rośliny chmielu, a następnie górnej (Izabella i Lomik) lub dolnej (Marynka). Najwyższy plon szyszek uzyskano z plantacji obsadzonej odmianą Lomik, zaś istotnie mniejszy – odmianami Izabella i Marynka. Największą zawartość alfa-kwasów wykazywały szyszki zebrane ze środkowego (Izabella i Marynka) i górne­go (Lomik) poziomu rośliny, zaś najmniejszą – z dolnego. Najmniejszą zawartością alfa-kwasów charakteryzowały się szyszki odmiany Lomik, zaś największą – Marynki. Zawartość alfa-kwasów przesądziła o plonie tego składnika z jednostki powierzchni. Najniższy uzyskano z plantacji obsa­dzonej odmianą Lomik, zaś istotnie wyższy – Izabellą i Marynką.