Wpływ systemu uprawy roli oraz międzyplonu ścierniskowego na właściwości fizyczne gleby i plonowanie pszenicy jarej

Badania przeprowadzono w latach 2007–2008 w Zakładzie Doświadczalno- -Dydaktycznym Brody należącym do Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Ich celem było poznanie wpływu tradycyjnej uprawy roli i siewu bezpośredniego zarówno pod gorczycę białą uprawianą jako międzyplon ścierniskowy (A), jak i pod zasiewy pszenicy jarej (B) na plonowanie i elementy struktury plonu pszenicy jarej, zmiany fizycznych właściwości gleby oraz określenie wartości SPAD (względnej zawartości chlorofilu). Przeprowadzone badania wykazały, że tradycyjna uprawa roli, czyli podorywka pod gorczycę i orka siewna pod pszenicę jarą istotnie zwiększyły liczbę źdźbeł kłosonośnych na jednostce powierzchni w porównaniu z obiektami, na których oba gatunki roślin uprawiano w systemie siewu bezpośredniego, co z kolei sprzyjało istotnemu zwiększeniu zwięzłości gleby na poziomie 0-10 cm i 20–30 cm. Większą zawartością chlorofilu w liściach wyrażoną w jednostkach SPAD charakteryzowała się pszenica uprawiana systemem płużnym. Zarówno plon, jak i masa hektolitra ziarna pszenicy były większe przy jej uprawie w technologii płużnej. Istotność różnic pomiędzy systemami uprawy nie została jednak potwierdzona statystycznie.