Charakterystyka pokrywy śnieżnej w Obserwatorium Agrometeorologicznym w Felinie (1955/1956–2004/2005)

Liczba dni z pokrywą śnieżną w Felinie charakteryzuje się dużą zmiennością z roku na rok. Uwagę zwracają śnieżne zimy lat 60. i mało śnieżne z pierwszej połowy lat 70. oraz końca lat 80 XX w. Średnia liczba dni z pokrywą śnieżną w Felinie wynosi 68, największe prawdopodobieństwo jej zalegania (78%) przypada na przełom stycznia i lutego, a największą grubość obserwuje się zwykle pod koniec lutego. Przeciętnie pierwszy dzień z pokrywą śnieżną pojawia się wraz z końcem listopada, a ostatni w trzeciej dekadzie marca. Rzadkością w analizowanym wieloleciu były przypadki, gdy pokrywa zalegała bez przerwy dłużej aniżeli 70 dni. Na podstawie typologii cyrkulacji Hessa-Brezowsky’ego stwierdzono, iż w najbardziej śnieżnych zimach w Felinie długie zaleganie pokrywy śnieżnej było skutkiem zwiększonej częstości występowania południkowych form cyrkulacji oraz układów wysokiego ciśnienia nad Europą Środkowo-Wschodnią. Z kolei w najmniej śnieżnych zimach dominowały strefowe formy cyrkulacji, czego odzwierciedleniem była większa częstość wędrujących niżów nad Morzem Bałtyckim.