„Ég held ég hafi bara ekki vitað hvað hamingja var áður en þau fæddust“: Upplifun feðra af hamingju

Lítið er um rannsóknir á áhrifum barneigna og barnauppeldis á hamingju feðra. Markmið þessarar rannsóknar var að öðlast aukinn skilning á hvernig feður upplifa hamingju við að eignast og eiga börn. Fyrirbærafræðilegri nálgun var beitt, þar sem tekin voru opin viðtöl við níu feður. Þeir áttu tvö til þrjú börn, 13 ára eða yngri, og bjuggu allir með barnsmóður sinni. Upplifun feðranna á hamingju var skoðuð út frá þremur kenningum um hamingju; kenningu um jákvæðar tilfinningar, sjálfsákvörðunarkenningu um farsæld og sálrænar grunnþarfir, og kenningu um hamingju út frá auknum lífstilgangi. Niðurstöður rannsóknarinnar sýndu að feðurnir upplifðu hamingjuna á annan hátt eftir að þeir eignuðust börn. Þeir upplifðu meira af jákvæðum tilfinningum; djúpstæðri ást, gleði og þakklæti eftir að þeir eignuðust börnin en áður. Feðurnir tengdu hamingjuna því að hve miklu leyti þeir gætu ráðið sér sjálfir, hversu hæfir þeir töldu sig vera til að sinna foreldrahlutverkinu og hvernig þeir tengdust börnunum. Einnig lýstu þeir auknum lífstilgangi eftir að þeir eignuðust börnin og að hamingjan yrði merkingarbærri og innihaldsríkari. Þrátt fyrir að lífið með börnunum veitti þeim hamingju töldu þeir það líka krefjandi og að mörgu leyti erfiðara en áður, þar sem þeir leituðust við að sinna uppeldi, samræma vinnu og fjölskyldulíf og hafa tíma fyrir maka, vini og áhugamál. Í heildina virtist það þó engu máli skipta í samanburði við þá hamingju sem börnin veittu þeim. Ekki er vitað til þess að hamingja feðra hafi verið rannsökuð með þessum hætti áður. Rannsóknin er mikilvægt framlag til rannsókna á hamingju innan jákvæðrar sálfræði sem og rannsókna á upplifun feðra af hlutverki sínu.