Style kierowania w sytuacji zagrożenia – przypadek pandemii

Inspiracją do napisania tego artykułu stała się z jednej strony, sytuacja krytyczna, w której od marca 2020 roku uczestniczymy wszyscy – mieszkańcy różnych kontynentów i różnych krajów na całym świecie, z drugiej zaś strony, jest to moje doświadczenie akademickie, podzielane przez pracujących ze mną Koleżanki i Kolegów – nauczycieli akademickich. Prowadzone przeze mnie badania spełniają więc wszystkie warunki krytycznych badań zaangażowanych: wynikają z własnych doświadczeń biograficznych, są ważnym „głosem w sprawie”, są zakorzenione w aktualnej, krytycznej sytuacji społecznej i mają na celu demaskowanie, odsłanianie rzeczywistych a często ukrytych praktyk społecznych oraz zachowań. Są nimi zapisane w tytule style kierowania szkołą wyższą (uniwersytetem, akademią, uczelnią akademicką, zawodową) w sytuacji krytycznej, związanej z pandemią SarsCov2019. Jakie style kierowania aktualizują się w sytuacji krytycznej, które są wybierane, preferowane przez kadrę zarządzającą i jakie są tego konsekwencje? To pytania, na które spróbuję odpowiedzieć. Zgodnie z wcześniejszymi deklaracjami zrobię to zarówno opierając się na wywiadach z władzami kilku polskich uniwersytetów oraz uczelni a także wykorzystując autoetnografię.