PRAWO RZYMSKIE W WOLNEJ WSZECHNICY POLSKIEJ W OKRESIE DWUDZIESTOLECIA MIĘDZYWOJENNEGO

WWP w Warszawie była jedną z kilku szkół wyższych w Polsce, w których w okresie międzywojennym wykładano prawo rzymskie. Zajęcia z tego przedmiotu prowadzili: Feliks Szenwic (1918-1932); Borys Łapicki (1924-1939); Zdzisław Zmigryder-Konopka (1932-1937); Włodzimierz Kozubski (1934-1936). W 1928 r. powstał oddział WWP w Łodzi, gdzie do wybuchu II wojny światowej także wykładano prawo rzymskie. Bez cienia wątpliwości uczonym, który położył największe zasługi zarówno w zakresie dydaktyki, jak i nauki prawa rzymskiego w WWP był B. Łapicki. W okresie międzywojennym napisał on kilka wartościowych prac. Pomimo że model kształcenia słuchaczy w WWP różnił się od schematu obowiązującego na uniwersyteckich wydziałach prawa, to uczelnia ta odegrała ważną rolę w życiu naukowym i społecznym II Rzeczypospolitej. Nauczanie prawa rzymskiego w WWP przyczyniało się do poszerzania horyzontów myślowych słuchaczy i pozwalało uświadomić im, jak ważną rolę odegrało prawo rzymskie w kształtowaniu kultury prawnej Europy.