Konkurencyjność powództw z art. 189 k.p.c. i art. 10 u.k.w.h. (uwagi na tle wyroku Sądu Najwyższego z 23 marca 2018 r.)

W artykule poruszona została kwestia relacji pomiędzy powództwem o usunięcie niezgodności między treścią księgi wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym, znajdującym podstawę normatywną w art. 10 u.k.w.h., i powództwem z art. 189 k.p.c. o ustalenie istnienia lub nieistnienia prawa lub stosunku prawnego. Autorka aprobująco odnosi się do poglądu akcentującego odmienność celów i charakteru obu tych powództw jako zmierzających do osiągnięcia innego rodzaju ochrony prawnej. Weryfikacja tego założenia pozwala także na zaaprobowanie tezy, że interesu prawnego w wytoczeniu powództwa o ustalenie na podstawie art. 189 k.p.c. nie wyklucza możliwość zgłoszenia przez powoda roszczenia z art. 10 u.k.w.h. W ocenie autorki powyższe stanowisko nie uzasadnia jednak posługiwania się na gruncie prawa procesowego cywilnego pojęciem „zbieg roszczeń w zakresie ww. powództw” i to zarówno z przyczyn metodologicznych, jak i normatywnych. Z perspektywy wspomnianej odmienności form ochrony prawnej i sfery, w zakresie której ta ochrona ma oddziaływać, nieuprawnione jest twierdzenie, że powództwa z art. 10 u.k.w.h. i art. 189 k.p.c. są w stanie zaspokoić ten sam interes prawny.