
PRAWO UŻYTKOWANIA WIECZYSTEGO JAKO POZOSTAŁOŚć PO EPOCE SOCJALIZMU REALNEGO – UJęCIE SOCJOLOGICZNOPRAWNE
Author(s) -
Rafał Mańko
Publication year - 2017
Publication title -
zeszyty prawnicze
Language(s) - Polish
Resource type - Journals
eISSN - 2353-8139
pISSN - 1643-8183
DOI - 10.21697/zp.2017.17.1.02
Subject(s) - political science , business administration , physics , theology , business , philosophy
StreszczeniePrawo użytkowania wieczystego zostało wprowadzone do polskiego porządku prawnego w 1961 r., a zatem w okresie tzw. realnego socjalizmu. Do przyczyn wprowadzenia tej instytucji prawnej zaliczyć należy istotne czynniki polityczne i ideologiczne, a w szczególności realizację koncepcji, wedle której państwo socjalistyczne nie powinno zbywać gruntów na rzecz osób fizycznych i prawnych. Poza funkcjami polityczno-ideologicznymi, omawiana instytucja pełniła także określone funkcje społeczno-gospodarcze, do których należało m.in. udostępnianie osobom fizycznym oraz spółdzielniom mieszkaniowym gruntów pod budownictwo mieszkaniowe. Po transformacji ustrojowej w 1989 r. instytucja użytkowania wieczystego nie została wyeliminowana z polskiego porządku prawnego, występuje też w obrocie prawnym. W perspektywie socjologicznoprawnej wynika to przede wszystkim z dopasowania funkcji społecznych omawianej instytucji do zmienionych warunków po transformacji ustrojowej.