Wpływ zagęszczenia i suplementacji diety o kwasy tłuszczowe na wzrost i przeżywalność raka luizjańskiego (Procambarus clarkii)

Rak luizjański (Procambarus clarkii) jest zarówno gatunkiem konsumpcyjnym jak i akwariowym. Z uwagi na jego wykorzystanie w przemyśle spożywczym, informacje o zwiększeniu przeżywalności i tempa wzrostu osobników młodych są istotne. Jedną z testowanych hipotez była konkurencja o zasoby i ryzyko kanibalizmu u młodych osobników – w związku z tym w eksperymencie badano wpływ zagęszczenia na tempo wzrostu i przeżywalność młodych raków. Druga z testowanych hipotez dotyczyła suplementacji diety raków o nasycone (palmitynowy) i nienasycone (α-linolenowy) kwasy tłuszczowe. Kwas α-linolenowy uważany jest jako prekursor do wytwarzania DHA, który może mieć znaczenie dla kondycji raków we wczesnej fazie ich wzrostu i docelowo poprawiać jakość mięśni, które stanowią źródło pożywienia. Kwas palmitynowy jest jednym z dominujących kwasów tłuszczowych w ciele raków i podobnie jak kwas α-linolenowy może stanowić dla raków źródło pokarmu. Naprzemienne podawanie kwasów tłuszczowych α-linolenowego i palmitynowego miało na celu określenie, czy raki zareagują na urozmaiconą dietę lepiej niż na dietę z dominacją jednego z kwasów tłuszczowych. W eksperymencie testowano jednocześnie obydwie hipotezy – był zaplanowany dla analizy dwuczynnikową ANOVA.  Rezultaty pokazują, że zagęszczenie i suplementacja kwasów tłuszczowych nie wpływają na śmiertelność raków, powodują natomiast zmiany w tempie wzrostu osobników. Wyższe zagęszczenie stymuluje raki do szybszego wzrostu i osiągania wyższych rozmiarów. Dodawanie w diecie kwasów tłuszczowych palmitynowego lub α-linolenowego powodują szybszy wzrost raków. Interesujące, naprzemienne dodawanie tych kwasów nie daje istotnego efektu.