Las w ujęciu systemowym. Słabe i mocne strony

W artykule przedstawiono przykładowe metody opisu zagadnień objętych zarówno systemem „leśnym”, jak i jego podsystemami. Ma to na celu doprecyzowanie sposobu budowania systemowego obrazu lasu i jego podsystemów. Zestawione będą mocne i słabe strony takiego ujęcia oraz możliwości ich uwzględnienia w profilowaniu relacji człowiek – las. Zwrócona będzie uwaga na poszerzanie interpretacji ujęcia systemowego i wynikające z tego konsekwencje. Powyższe, wraz z analizą konsekwencji, stanowi centralny punkt i zasadniczy cel artykułu. Tak zarysowana perspektywa systemowa może być spożytkowana, na przykład, w edukacji środowiskowej. W jej ramach, może wspomagać opis czy objaśnianie mechanizmów lub zjawisk występujących w ramach systemu „las”. Poza tym, może stanowić podstawę, w oparciu o którą będą wypracowane „narzędzia systemowe”, wykorzystywane następnie przy kształtowaniu postaw i działań człowieka względem lasu, będzie się przekładać na stan relacji pomiędzy człowiekiem a lasem. Może to znaleźć odzwierciedlenie w, szeroko rozumianym, procesie decyzyjnym poprzedzającym działania podejmowane w zakresie gospodarowania przez człowieka systemem leśnym.