z-logo
open-access-imgOpen Access
Wpływ błędu i ignorancji co do istoty aktu prawnego na jego nieważność (kan. 126 KPK)
Author(s) -
Ginter Dzierżoń
Publication year - 2018
Publication title -
prawo kanoniczne
Language(s) - Polish
Resource type - Journals
eISSN - 2353-8104
pISSN - 0551-911X
DOI - 10.21697/pk.2018.61.1.01
Subject(s) - physics
W prezentowanym artykule przedmiotem uwagi Autora stała się interpretacja kan. 126 KPK dotyczącego wpływu błędu i ignorancji co do istoty aktu prawnego na jego nieważność. Wykazał on, iż błąd i ignorancja są autonomicznymi wadami aktu prawnego. W zakończeniu opracowania polemizując z poglądem Winfrieda Aymansa i Klausa Mörsdorfa stojącymi na stanowsiku, iż pomiędzy kan. 125 § 2 KPK w którym skodyfikowano wpływ podstępu i bojaźni na ważność aktu prawnego i kan. 126 KPK istnieje pewien brak równowagi wyraził on pogląd, iż takie twierdzenie jest nieuprawnione. Zdaniem Autora o skodyfikowaniu tych zasad zadecydowaly inne racje. Twierdzi on, iż w kan. 125 § 2 KPK prawodawca stworzył możłiwość rozwiązania aktu, ponieważ uznał, że w tym wypadku została naruszona zasada sprawiedliwości. Tym sposobem pragnie on chronić tych, którzy zostali pokrzywdzeni. W opinii Autora, inny powód zadecydował natomiast o wprowadzeniu zasady skodyfkowanej w kan. 126 KPK. W tym wypadku zadecydowały o tym racje teoretycznoprawne o podłożu ontologicznym w rozumieniu filozoficznym arystotelesowsko-tomistycznym. W jego przekonaniu, zniekształcenie przedmiotu aktu w jego elementach istotnych będące następstwem błędu (ignorancji) substancjalnego z natury rzeczy nie może generować innych następstw, jak tylko nieważność aktu prawnego.

The content you want is available to Zendy users.

Already have an account? Click here to sign in.
Having issues? You can contact us here