Równość w publicznej opiece zdrowotnej

Zapewnienie równości w systemie opieki zdrowotnej oznacza, że czynniki socjoekonomiczne takie jak status materialny, wiek, wykształcenie, miejsce zamieszkania nie powinny wpływać najakość, punktualność i dostępność opieki zdrowotnej, którą pacjent jest objęty. Uznaje się więc, że każdy obywatel ma prawo do opieki zdrowotnej. Prawo to może być wymienione zarówno wogólnych aktach prawnych, jak i ustawodawstwie regulującym działanie systemów opieki zdrowotnej.Wszystkie finansowe ograniczenia systemów powodują, że zaspokojenie popytu w zakresie opieki zdrowotnej staje się możliwe tylko w stopniu ograniczonym. Jest to powodem systemowych reform. Ich konieczność pojawia się szczególnie w państwach przeznaczających na opiekę zdrowotną stosunkowo niskie nakłady ze środków publicznych, co dotyczy również Polski.Przy ograniczeniach w dostępie do opieki zdrowotnej konieczne staje się zwiększanie wydatków ze środków prywatnych. W zależności od indywidualnych rozwiązań systemowych środki temogą być włączone do sektora publicznego (system dopłat bądź ubezpieczeń) albo funkcjonować w sektorze prywatnym. Środki prywatne mają więc wpływ na warunki dostępu do opieki zdrowotnej. Praktyka działania systemów opieki zdrowotnej stawia więc pod znakiem zapytania deklarowaną równość.