Reaktywność benzodiazepin a metoda immunoenzymatyczna – problemy interpretacyjne

Wstęp: Postęp cywilizacyjny oraz rozwój przemysłu farmaceutycznego spowodowały wzrost nadużywania środków psychoaktywnych. Dlatego też nierzadko spotyka się przypadki przedawkowania oraz zatruć powyższymi związkami. Do jednych z najczęściej zażywanych środków psychoaktywnych należą benzodiazepiny. Jest to grupa leków, które wykazują działanie: uspokajająco-nasenne, przeciwlękowe, rozluźniające mięśnie i przeciwdrgawkowe. Benzodiazepiny stanowią dużą i różnorodną grupę związków (ponad ͙͔ różnych benzodiazepin ma zastosowanie kliniczne), a ich metabolity są aktywne biologicznie. Postęp technologiczny umożliwia stosowanie coraz nowszych i dokładniejszych metod diagnostycznych. Rutynowo stosowaną metodą w laboratoriach toksykologicznych jest metoda immunoenzymatyczna (enzyme multiplied immunoassay technique – EMIT). Technika ta charakteryzuje się prostotą wykonania oraz krótkim czasem analizy. Należy jednak pamiętać, że te zalety niosą za sobą różnego rodzaju konsekwencje, np. w postaci wyników fałszywie dodatnich. Dlatego też tak ważne jest potwierdzenie wyniku metodami konfirmacyjnymi. Celem pracy było zbadanie zjawiska reaktywności wybranych benzodiazepin w teście EMITRtoxTMSerum Benzodiazepines Assay.Materiały imetody: Przeprowadzono analizę precyzji i dokładności oznaczeń. Przebadano 9 preparatów benzodiazepin (chlordiazepoksyd, estazolam, flurazepam, medazepam, nitrazepam, nordazepam, oksazepam, prazepam, temazepam) metodą EMIT, przy zastosowaniu analizatora V-Twin firmy Siemens. Każdy lek został oznaczony 3-krotnie przy stężeniach: 300 ng/mL, 1000 ng/mL, 2000ng/mL.Wyniki i wnioski: Podczas przeprowadzonej analizy immunoenzymatycznej (EMIT) stwierdzono, że najwyższą reaktywność uzyskano podczas oznaczania prazepamu, a najniższą podczas oznaczania nitrazepamu oraz medazepamu. Podkreślić należy, że technika ta nie nadaje się do ilościowego oznaczania oksazepamu i temazepamu. Ważnymi parametrami metod analitycznych jest precyzja i dokładność. Najwyższą precyzję uzyskano podczas oznaczania nitrazepamu, a najniższą podczas oznaczania prazepamu. Natomiast przy wyznaczaniu dokładności pomiaru stwierdzono, że najwyższą dokładność uzyskano podczas oznaczania prazepamu, a najniższą podczas oznaczania nitrazepamu.