Medycyna i polityka w życiorysach Kazimierza Noiszewskiego, Józefa Piłsudskiego, Bolesława Wieniawy‑Długoszowskiego oraz Felicjana Sławoja Składkowskiego

W konsekwencji zmian ekonomicznych, jakie dokonały się podczas XIX w., ukształtowała się grupa polskiej inteligencji pracującej, m.in. lekarzy. Studia podejmowała młodzież pochodzenia mieszczańskiego, a w II połowie XIX w. wzrosła liczba studentów wywodzących się z rodzin ziemiańsko­‍‑szlacheckich. Polacy koń- czyli uczelnie wyższe poza granicami ziem polskich, spolonizowane po 1867 r. Uniwersytety w Krakowie i Lwowie. Artykuł przedstawia fragmenty biografii czterech Polaków: Kazimierza Noiszewskiego, Józefa Piłsudskiego i Bolesława Wieniawy­‍‑Długoszowskiego, Felicjana Sławoja Składkowskiego, którzy po 1864 r. podjęli studia medyczne. Kazimierz Noiszewski, dziecko emigrantów politycznych, żył i pracował w Rosji, aktywnie wspierał działalność Polonii oraz rozwój polskiej nauki medycznej. Józefowi Piłsudskiemu i Felicjanowi Sławojowi Składkowskiemu studia medyczne otworzyły drogę do konspiracyjnej i politycznej działalności. Bolesław Wieniawa­‍‑Długoszowski, postać o wszechstronnych zainteresowaniach, po ukończeniu studiów medycznych na Uniwersytecie Lwowskim i krótkim pobycie w Paryżu zaangażował się w walkę o wyzwolenie Ojczyzny.