Wzniosłe i cielesne pożywienie w sztuce jedzenia i nie-jedzenia

Wzniosłe i cielesne pożywienie w sztuce jedzenia i nie-jedzeniaPrzenikające współczesną sztukę rozmaite, często przeciwstawne, strategie estetyczne manifestują się w  kulinarnym artyzmie nowoczesnej kuchni, a  także w  zmieniających się pod jej wpływem postawach i  zwyczajach żywieniowych. Z  jednej strony — abiektualizacyjny porządek dadaistycznej dezynwoltury, perwersyjna obrona przed całkowitym nihilizmem, w  perwersyjny sposób dekonstruuje estetykę jedzenia w  kuchni fusion; z  drugiej — zupełnie odmienna i  szczególnie zaskakująca w  wypadku sztuki jedzenia, charakterystyczna dla kuchni molekularnej, estetyka wzniosłości, zbliżająca się niekiedy do anorektycznej awersji wobec ciała, ale też nigdy nieporzucająca perspektywy smaku i  związanej z  nią zmysłowej przyjemności. The sublime and carnal food in the art of eating and not eatingVarious aesthetic strategies present in modern art, often contradictory, are not only manifested in culinary art of modern cuisine, but also in changing dietary attitudes and habits. On the one hand — abject order of dadaistic unceremoniousness, defense against complete nihilism, perversely deconstructs the food aesthetics in fusion cuisine; on the other hand — completely surprising in the context of food art, characteristic of molecular cuisine, aesthetics of sublime acquires sometimes anorectic aversion to the body, but never abandons the taste and connected with it sensual pleasure.