Determining content of mercury in vitamin and mineral dietary supplements

Wstęp Suplementy diety to produkty coraz częściej wybierane jako łatwy sposób na uzupełnienie niedoborów witamin i minerałów w codziennej diecie. Są to środki spożywcze podlegające prawu żywnościowemu a nie farmaceutycznemu, co przekłada się na znacznie mniejsze wymagania niż w przypadku leków. Również prosta i niekosztowna procedura ich rejestracji sprawia, że każdego roku zwiększa się liczba dostępnych preparatów. Celem pracy było oznaczenie zawartości rtęci w witaminowo-mineralnych suplementach diety oraz analiza uzyskanych wyników. Materiał i metody Do badania wybrano 22 suplementy diety dostępne na polskim rynku, zawierające w swoim składzie witaminy i minerały. W zebranych próbkach oznaczono zawartość rtęci przy użyciu spektrometru absorpcji atomowej AMA 254. Wyniki Zawartość rtęci mieściła się w zakresie 0,22–5,85 µg/kg. Najwięcej rtęci – 4,51 µg/kg – występowało w preparacie uzupełniającym poziom cynku i miedzi. Najmniejsza zawartość wynosiła 0,31 µg/kg w preparacie witaminowo-mineralnym. Uzyskane wyniki analizowano w poszczególnych grupach suplementów diety w zależności od składnika głównego i wskazań do stosowania oraz od postaci farmaceutycznej. Obliczono także dzienne pobranie rtęci przy maksymalnych zalecanych dawkach w ciągu dnia, miesiąca, 3 miesięcy oraz roku. Uzyskane oznaczenia porównano z obowiązującym w krajach Unii Europejskiej maksymalnym dopuszczalnym poziomem zawartości rtęci w suplementach diety oraz tymczasowym tygodniowym pobraniem PTWI, ustalonym przez JECFA. Wnioski Przeprowadzona analiza wykazała, że poziom zawartości rtęci w badanych suplementach diety witaminowo-mineralnych nie został przekroczony. Stosowanie tych preparatów w ilości zalecanej przez producenta nie stwarza ryzyka dla zdrowia.