Rozwój Uniejowa w zintegrowanych planach i strategiach. Przykład Strategii Makroregionu Centralnego i Zintegrowanej Strategii Rozwoju Warszawsko-Łódzkiego Obszaru Funkcjonalnego do roku 2030

Nowe podejście do procesu planowania rozwoju, określane mianem planowania zintegrowanego lub terytorialno-funkcjonalnego, ma na celu uwzględnienie w szerszym zakresie zróżnicowanych uwarunkowań rozwoju oraz optymalne wykorzystanie endogenicznych zasobów tzw. kapitałów terytorialnych. Na znaczeniu zyskują obszary funkcjonalne, których determinantą delimitacji są powiązania i relacje sieciowe. W tym kontekście kluczową rolę odgrywają instrumenty polityki rozwoju służące budowaniu partnerstwa instytucjonalnego oraz integracji wieloaspektowych działań podmiotów publicznych. Instrumentami o charakterze ponadlokalnym, koncentrującymi się na kompleksowym podejściu do planowania rozwoju ponad granicami administracyjnymi, są zintegrowane strategie rozwoju, stanowiące przedmiot niniejszego artykułu. W artykule przedstawiono rolę i miejsce Uniejowa w długookresowych, zintegrowanych strategiach rozwoju. Analizą objęto zarówno diagnozę potencjału, jak i identyfikację kierunków rozwoju wskazanych w dokumentach strategicznych, tj. Koncepcji Strategii Rozwoju Makroregionu Polski Centralnej oraz Zintegrowanej Strategii Rozwoju Warszawsko-Łódzkiego Obszaru Funkcjonalnego do roku 2030.