Samotna kobieta w wieku średnim – jej obawy i dążenia do zmian

Podjęta w publikacji problematyka została usytuowana w metodologii jakościowej. Celem badań jest poznanie obaw i dążeń do zmian w życiu 35–42-letnich bezdzietnych i niezamężnych kobiet. Wyniki badań dowiodły, że rozmówczynie mają obawy przed przyszłością. Czynniki, które je spotęgowały to: śmierć rodziców oraz doświadczanie samotności i brak poczucia sensu życia. Narratorki nie hołdują zasadzie Dziecko – tak, mężczyzna (małżeństwo, związek partnerski) – nie. Jednak kiedy już straciły nadzieję na poznanie odpowiedniego mężczyzny, i tym samym na bycie żoną, zaczęły myśleć tylko o byciu matką. Jednak ich pragnieniem było stworzenie rodziny pełnej, a nie model jeden plus jeden. Pomysły rozmówczyń na zostanie matką to: skorzystanie z banku nasienia, umawianie się ze znajomym mężczyzną oraz namiętny romans z nieznajomym mężczyzną w celu prokreacyjnym. Jednym z najistotniejszych problemów macierzyństwa odroczonego w czasie jest brak wsparcia w opiece nad dzieckiem ze strony dziadków.