Naturalizacja prawa kanonicznego w optyce prawodawczej

Obecnie toczy się dyskusja na temat naturalizacji prawa – celów, koncepcji, modeli, efektów tego zjawiska. Z tego powodu, że prawo Kościoła katolickiego jest prawdziwym prawem, wspomniana dyskusja może być przeniesiona na obszar tego właśnie prawa. W związku z tym można sformułować następujący problem zawarty w pytaniach: czy jest możliwa naturali­zacja prawa kanonicznego, a jeżeli tak, to w jaki sposób ta naturalizacja miałaby przebiegać? Niniejszy artykuł jest skromną próbą zaprezentowania zagadnienia naturalizacji prawa w kontekście prawa kanonicznego. Jako pierwsze zostało pokazane prawo kanoniczne jako zjawisko naturalne i jako zjawisko, które można „unaturalnić”. Następnie zostały zademonstrowane przykłady naturalizacji sensu largo i sensu stricto. Ostatnia część artykułu zawiera kilka wskazówek i zasad istotnych dla procesu naturalizacji prawa kanonicznego. Wniosek jest następujący: naturalizacja musi być zauważona przez prawodawcę kościelnego, lecz naturalizacja prawa kanonicznego powinna być dokonywana w ograniczony sposób w zgodzie i z poszanowaniem dla specyficznych cech prawa kanonicznego.