Makroekonomiczne uwarunkowania dynamiki dochodów z pracy i emerytur w Polsce (2010–2035)

Celem artykułu jest wskazanie makroekonomicznych uwarunkowań dynamiki dochodów z pracy i emerytur w Polsce w latach 2010–2019 wraz z prognozą studialną do 2035 roku. Źródłem danych są rachunki narodowe, statystyka ludności, statystyka świadczeń emerytalnych, prognoza demograficzna Głównego Urzędu Statystycznego i prognoza emerytalna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Demograficzne starzenie się społeczeństwa powoduje narastanie problemu podziału bieżącego strumienia dóbr i usług wytwarzanych w procesie gospodarczym. Możliwości w tym zakresie są zdeterminowane relacjami dynamiki liczebności pracujących i emerytów oraz dynamiki wolumenu dochodu narodowego. Wynikające stąd zależności można opisać za pomocą modelu międzypokoleniowej redystrybucji dochodów (MMRD).Tendencje obserwowane w Polsce dowiodły, że dynamika wzrostu wolumenu PKB w badanym okresie zapewniała makroekonomiczny warunek równowagi w procesie kształtowania się dochodów z pracy i emerytur: wzrost PKB był większy niż dochodów z pracy i emerytur. Wykonane szacunki wskazują zarazem na konieczność utrzymania tempa wzrostu PKB i produktywności na poziomie nie mniejszym niż 2% rocznie, co oznacza wzrost wolumenu PKB o ponad 12% w 2025 roku w porównaniu z rokiem 2019.Przedstawiony model międzypokoleniowej redystrybucji dochodów pozwolił także ukazać istotę problemu publicznych transferów międzypokoleniowych, które w państwie traktowanym jako dobro wspólne należy pojmować jako wierzytelności emerytów, a ich spłacanie powinno zapewniać godziwy poziom życia ludziom starszym.