Czy wskaźnik efektywności zatrudnieniowej ulega paradoksowi efektywności?

W opublikowanym w 2015 roku raporcie Najwyższej Izby Kontroli (NIK) na temat skuteczności wybranych form aktywnego przeciwdziałania bezrobociu znajdują się wnioski wskazujące na możliwość występowania paradoksu efektywności. Dotyczy to przede wszystkim stosowanego przez powiatowe urzędy pracy wskaźnika efektywności zatrudnieniowej (WEZ). Celem artykułu jest charakterystyka zjawiska paradoksu efektywności oraz ocena możliwości jego występowania w przypadku WEZ. Realizując cel, analizuje się dane statystyczne publikowane przez MPiPS i GUS, odnoszące się do funkcjonowania aktywnych form przeciwdziałania bezrobociu w okresie od 2009 do 2014 roku na poziomie województw. Bada się również korelacje wskaźnika efektywności zatrudnieniowej ze stopami odpływu z bezrobocia z tytułu podjęcia pracy i zatrudnienia po aktywizacji. Z przeprowadzonej analizy wynika, że przedstawiony w raportach MPiPS obraz działalności powiatowych urzędów pracy jest bardziej optymistyczny od rzeczywistego. Jest to zjawisko charakterystyczne dla występowania paradoksu efektywności, któremu WEZ wydaje się ulegać.