Pastoralne towarzyszenie kapłanom doświadczającym kryzysów

Kryzysy dotykają także kapłanów. Realizacja powołania kapłańskiego nigdy nie jest doskonała i perfekcyjna. Wielokrotnie pojawiają się zachowania odsłaniające ich ludzkie niedoskonałości, które mogą prowadzić do różnych kryzysów. W ich kontekście niezwykle ważnym zadaniem pastoralnym staje się właściwe towarzyszenie tym kapłanom. Wśród wielu sposobów duszpasterskiego wsparcia, które są możliwe, artykuł wskazuje na istotną rolę, jaką pełni sakrament pokuty i pojednania. Bowiem kapłani korzystający z niego odnajdują poprzez skruchę i przebaczenie większą jedność ze sobą, innymi ludźmi i Bogiem. By kryzys kapłański mógł przynieść pozytywny owoc i większą dojrzałość osobową, potrzeba także wsparcia ze strony wspólnoty braterskiej i eklezjalnej. Niniejsze omówienie szkicuje przyczyny powstawania kryzysów kapłańskich, przybliża teologiczne podstawy rozumienia sytuacji kryzysowej w odniesieniu do kapłaństwa, a w końcowej części kreśli sposoby duszpasterskiego towarzyszenia kapłanom przeżywającym kryzysy.