Teologia wobec kryzysu kościoła – wybrane kierunki reinterpretacji

Obserwując aktualną sytuację Kościoła w Polsce i wielu innych krajach, można zauważyć, że zmaga się on z poważnym kryzysem. Wśród przyczyn tego kryzysu są nie tylko zewnętrzne prądy kulturowe i społeczne, ale słaba wrażliwość teologii i praktyki duszpasterskiej na znaki czasu oraz opór wobec wprowadzania nowych interpretacji prawd wiary. Celem artykułu jest nakreślenie mapy rozwiązań, zarysowanie pomysłów, które mogłyby być uwzględnione jako kontekst teologiczny działań naprawczych w obliczu kryzysu nie tylko rodzimego Kościoła, ale podejścia do kwestii wiary w wymiarze przekraczającym problemy lokalne. Problem zawiera się w pytaniu: W jakich kierunkach teolog może dziś myśleć o takich zmianach w Kościele, które nie tylko ograniczą straty wśród wiernych, ale otworzą perspektywę nowych możliwości ewangelizacyjnych? Odpowiedzi poszukiwane są na następujących płaszczyznach: hierarchia prawd, antropocentryzm w przepowiadaniu, inwestycja w noetyczną warstwę religijności oraz otwartość teologii na interdyscyplinarność.