Poczucie samotności a preferencje wartości osób bezrobotnych z różnym poziomem samooceny

Przebadano 339 osób bezrobotnych, w tym 236 kobiet (69,62%) i 113 mężczyzn (33,33%). Zdecydowana większość osób badanych, gdyż 283 (83,48%), nie posiadała prawa do zasiłku, pozostałych 56 osób (16,52%) miało uprawnienia do różnych form wsparcia. Wiek badanych mieścił się w przedziale od 19 do 60 lat, ze średnią na poziomie 33,67 lat. Przeważały osoby z wykształceniem wyższym i zasadniczym zawodowym zamieszkałe na wsi. Materiał badawczy zebrano za pomocą metody sondażu diagnostycznego, w skład którego wchodziły następujące narzędzia badawcze: Skala Społecznej i Emocjonalnej Samotności dla Dorosłych (SELSA – E. DiTommaso, B. Spinner), Kwestionariusz Wartości (PVQ-R2 – S. Schwartz), Skala Samooceny (SES – M. Rosenberg) i kwestionariusz ankiety. Uzyskano specyficzną strukturę związków wybranych zmiennych: zależnej poczucia samotności, niezależnej preferencji wartości i moderującej samooceny. Uwypuklano te, które mają znaczne oparcie w empirii. Zastosowana regresja wieloraka umożliwiła przyjęcie w miarę precyzyjnych charakterystyk otrzymanych związków pretendujących do miana autonomicznych wniosków.