Wykluczenie społeczne przestępców standardem kulturowo-normatywnym zdehumanizowanej władzy karania

Proces obiektywnego wykreślania znaczenia pojęć-symboli odgrywa istotną rolę w edukacji, uczeniu, wychowaniu i powszechnej socjalizacji człowieka. Jest terenem zmagań transkulturowych, które powinny zmierzać do obnażenia całkowitej prawdy o człowieku, rozpoznawania jego miejsca w historii świata. Świadome wybory, oparte na wolnej woli i wolności wewnętrznej, pozwalają osobie eliminować socjalizację i wychowanie opierające się na założeniach postantropologicznych, a rozwijać dialog wewnętrzny sublimujący dynamizmy rozwojowe. Przedstawiciele instytucjonalnego porządku kulturowego, interpretując fakty i zjawiska społeczne, w tym przykładowo organizując proces sprawiedliwości karzącej wobec wykluczonych jako sprawców zachowań degeneratywnych, dopuszczają się świadomego wyboru wartości, norm i zasad postępowania oraz systemów odpowiedzialności penalnej dla wszystkich osób wchodzących w konflikt z prawem karnym. Minimalizowanie izolacji wewnętrznej w celu zracjonalizowania karania w stronę cywilizacyjno-kulturowych rozwiązań powinno odbywać się nie przez mechaniczne i symplicystyczne narzucanie wzorów, ale poprzez rzeczowe powiększanie zakresu samokontroli zachowania się skazanych wobec innych osób oraz zachowania się w grupach.