Wizja przyszłości a orientacja pozytywna wychowanków Młodzieżowych Ośrodków Wychowawczych

Wszelkie oddziaływania wychowawcze wiążą się według S. Kunowskiego z „ukształtowaniem prawidłowej postawy wychowanka wobec przyszłego życia”, a więc przygotowaniem się do lepszego życia poprzez naukę, zdobycie zawodu, znalezienie własnego miejsca w społeczeństwie i założenie własnej zdrowej i trwałej rodziny. Funkcjonowanie w świecie i dokonywanie wyborów ułatwiają mu analiza ciągle zmieniającej się rzeczywistości i jej interpretowanie. Istotne jest to, jak młody człowiek postrzega świat i swoje szanse na przyszłość. Orientacja pozytywna, traktowana jako podstawowa tendencja do zauważania i przywiązywania wagi do pozytywnych aspektów doświadczeń i samego siebie, to postawa, która jest niezwykle pomocna w budowaniu i realizowaniu planów. Podstawowym założeniem koncepcji jest przekonanie, że takie postrzeganie świata, siebie i przyszłości świadczy o podstawowej predyspozycji człowieka do radzenia sobie w życiu, pomimo przeciwności, problemów i porażek. W pierwszej części artykułu zostały omówione wybrane koncepcje zachowań celowych, przedstawiające aktywność adolescentów w kategorii celów stawianych sobie przez podmiot oraz teoria orientacji pozytywnej. W drugiej części artykułu są zaprezentowane wyniki badań nad orientacją pozytywną i celami życiowymi wychowanków Młodzieżowych Ośrodkach Wychowawczych w Polsce.