Akulturalizm kary śmierci w świetle pedagogiki i teologii

Życie ludzkie jest najwyższą wartością w hierarchii dóbr chronionych prawem, zarówno z perspektywy pojedynczego człowieka, jak i całego społeczeństwa, a równocześnie stanowi warunek skorzystania z innych dóbr. Dla jego ochrony nie powinny mieć znaczenia obowiązujący system prawny, religijny, wyznawany światopogląd czy możliwe różnice kulturowe, gdyż prawo do życia przysługuje każdej istocie ludzkiej (nawet przestępcy) z samego faktu bycia człowiekiem. Życie stanowi bowiem jedyne, niepowtarzalne i nieodtwarzalne dobro człowieka. Bez życia nie możemy mówić o człowieku, a bez człowieka wszystko, co ma ludzki charakter, traci sens na zasadzie contradicto in adiecto. Każda istota ludzka ma przyrodzone prawo do życia. Prawo to powinna ochraniać ustawa. Nikt nie może być arbitralnie pozbawiony życia.