New space (nowa era działalności w Kosmosie) – problemy prawne i gospodarcze oraz kwestie bezpieczeństwa

New Space (nowa era działalności w Kosmosie) oznacza ewolucyjny proces od ery komercjalizacji i prywatyzacji, którą charakteryzowały kontrakty rządowe (gdzie rząd działał jako najemca i nabywca sprzętu) do ery komercyjnej, gdzie rząd i firmy prywatne nabywają usługi z sektora prywatnego. Stała komercjalizacja wymaga dostosowania istniejącego prawodawstwa do aktualnych potrzeb i wyzwań. Istnieje ponadto potrzeba wspólnego zrozumienia zasad swobody dostępu do przestrzeni kosmicznej oraz potrzeba jej globalnego rozwoju. Obowiązki nałożone w art. VI układu kosmicznego (OST) z 1967 r., dotyczące autoryzacji i stałego nadzoru, są w gestii państw. Kwestia związana z jurysdykcją staje się dotkliwa dla podmiotów prywatnych, kiedy ta wolność zostaje transponowana na poziom narodowy i prywatny. Koncepcja odpowiedzialności za działalność niezgodną z zasadami prawa międzynarodowego, w tym działalność podmiotów prywatnych, i odpowiedzialność państwa za szkody wyrządzone przez obiekty kosmiczne, w tym przez prywatnych operatorów, staje się najbardziej fundamentalną kwestią międzynarodowego prawa kosmicznego z perspektywy prywatyzacji działalności kosmicznej.  Państwa są więc zmuszane do podjęcia wewnętrznych działań, do monitorowania i kontroli działalności prywatnej przedsiębiorców. Współdziałanie międzynarodowej i krajowej legislacji jest konieczne w obliczu prywatyzacji działalności kosmicznej. Państwa kontrolują prywatne przedsiębiorstwa, mają mechanizmy legislacyjne potrzebne do ustalenia reżimu licencjonowania i monitoringu oraz system sankcji. Wyzwania gospodarcze i te związane z bezpieczeństwem, przedstawione w pracach nad działalnością kosmiczną w „nowej erze działalności w kosmosie” i z nimi związane ograniczenia i problemy pokazują, jak ważna jest pokojowa współpraca między państwami.