Vor der relativen bis zur kompensatorischen Eindeutschung: Adaptionskonzepte von Xenophonen am Beispiel der Deutschländischen Standardsprache

Od zniemczania relatywnego do kompensatoryjnego. Adaptacyjne koncepcje ksenofonów na przykładzie standardowego języka niemieckiego Odziaływanie języków na siebie nie jest zjawiskiem nowym, niemniej inkorporacja obcego słownictwa była dotąd procesem długofalowym, obejmującym wszystkie płaszczyzny języka. W reportażach i serwisach informacyjnych zaczęły pojawiać się nazwy własne z całego świata, a wraz z nimi problem ich językowej adaptacji w użyciu publicznym i w kontekście języka-biorcy. Artykuł przedstawia koncepcje zniemczania w kontekście halleńskich prac ortoepicznych.   Die Wechselwirkung zwischen den Sprachen ist keine neue Erscheinung. Die Inkorporierung fremden Wortgutes ist ein langwieriger Adaptionsprozess, der sich auf alle sprachlichen Ebenen erstreckt. Dies änderte sich mit der Entstehung des Rundfunks. In ihren Berichterstattungen aus aller Welt tauchen fremdsprachige Eigennamen auf. Dies führt zum normphonetischen Problem, wie mit ihnen im Satzzusammenhang der Nehmersprache in der öffentlichen Sprechkommunikation umgangen werden sollte. Der Beitrag geht auf verschiedene Eindeutschungskonzepte im Kontext der aktuellen Orthoepieforschung an der Abteilung Sprechwissenschaft und Phonetik in Halle ein.