About the “Common” Horse in Serbian Folktales

O pospolitym koniu w serbskich podaniach ludowych Artykuł koncentruje się na analizie charakteru pospolitego (niemagicznego) konia w serbskich podaniach ludowych z trzech perspektyw: 1) nazwy i atrybuty, 2) funkcje, 3) właściciele konia, 4) cechy w historiach i baśniach zwierzęcych. Pierwszy aspekt dotyczy częstotliwości nazw i użycia atrybutów związanych z końmi. Drugi definiuje funkcje pospolitego konia: jako pojazdu i pomocy w codziennym życiu, funkcje magiczne, starożytne rytuały i religijne przedstawienie konia, koń, jako część kary śmierci, itp. Trzeci aspekt rozróżnia właścicieli konia ze względu na pochodzenie społeczne (klasa wyższa / niższa). Niemniej jednak typ Cygana nie podlega temu rozróżnieniu. Czwarty aspekt odnosi się do cech w historiach zwierzęcych i baśniach. Wyniki badania pokazują, że każda z tych perspektyw jest ściśle powiązana z rzeczywistością oraz, że niektóre elementy podań ludowych mają ogromne znaczenie z uwagi na ich rolę w zachowaniu starożytnych pojęć religijnych zapomnianych we współczesnym życiu.