Ewolucja polskiego prawa upadłościowego w ujęciu ogólnego schematu badań historycznoprawnych

W artykule przedstawiono analizę ewolucji polskiego prawa upadłościowego. W pierwszej części omówiono wykorzystany model badawczy stosowany w naukach historyczno-prawnego. Model ten odwołuje się do idealizacyjnej koncepcji nauki. Przedstawione zostały trzy podstawowe etapy rozwoju polskiego prawa upadłościowego. Dokonana analiza historyczno-prawna dotyczy zarówno aktów prawnych, jak i wiedzy poza źródłowej, która jest między innymi znajomością warunków ekonomicznych. Artykuł pokazuje, że nie można zrekonstruować treści normatywnych danego aktu prawnego w oderwaniu od warunków społecznych i ekonomicznych, które istnieją w czasie jego obowiązywania i stosowania. Na podstawie analizy rozwoju pojętego prawa upadłościowego w polskim ustawodawstwie sformułowane zostały dwa zasadnicze kierunki rozwoju tej dziedziny prawa. Pierwszy wskazuje na prymat postępowania restrukturyzacyjnego (naprawczego) mającego na celu zachowanie sprawnie działającego przedsiębiorstwa dłużnika. Drugi, dotyczący rozszerzenia podmiotowego zakresu postępowań upadłościowych oraz restrukturyzacyjnych, na podmioty, które nie prowadzą działalności gospodarczej. Czas pokaże, czy te trendy są właściwe oraz czy przyczynią się do osiągnięcia zakładanych celów.