Wychowawcze implikacje czarownicy - niezwykłej kobiety - w świetle założeń pedagogiki emancypacyjnej

Rozważania nad czarownicą-kobietą, wpisujące się w myśl założeń pedagogiki emancypacyjnej, mają ukazać modyfikację jej dotychczasowego wizerunku, otworzyć nową możliwość badawczą, która pozwoli na szersze spojrzenie na czarownicę – jako tłumaczkę kultury, niewpisującą się w główny, centralistyczny nurt myślenia o świecie. Zatem czy postać czarownicy-kobiety, widziana w podstawowych, stereotypowych konstrukcjach myślowych człowieka, jako postać destrukcyjna i złośliwa, która zawsze reprezentuje przeciwieństwo wszystkich pozytywnych wartości, może być postacią pozytywną? Czy „działa dwojako, będąc mitem, jest zarazem prawdą i złudzeniem” (Rella 2003, s. 295)? Czy obraz czarownicy zmienia się wraz z wiekiem dorastającego człowieka? Wartością dodaną artykułu są wyniki badań przeprowadzonych wśród młodzieży liceum ogólnokształcącego w Toruniu. Dzięki zastosowaniu badania wyjaśniającego powstał inwentarz cech definiujących czarownicę. Badaniem objęto 26 osób (13 z klasy o profilu humanistycznym i 13 z klasy o profilu matematyczno-informatycznym), aby określić różnice w zakresie werbalizowanych wartości między dwiema grupami profilowymi.