Projekt „Dobre Życie” realizowany na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie jako przykład projektowania uniwersalnego

Artykuł przedstawia doświadczenia Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej z zakresu projektowania uniwersalnego na poziomie edukacji wyższej. Projektowanie uniwersalne w edukacji zakłada tworzenie programów, materiałów, ale również otoczenia dostępnego dla studentów o różnych potrzebach wynikających ze stylu uczenia się, wieku, stanu zdrowia, znajomości języka, doświadczeń życiowych i kulturowych. W projekcie o charakterze profilaktycznym Dobre życie została wykorzystana idea projektowania uniwersalnego. Głównym celem projektu było przeciwdziałanie zachowaniom samobójczym wśród młodzieży akademickiej. Podjęte działania zgodnie z ideą projektowania uniwersalnego zostały skierowane do całej społeczności akademickiej i zostały oparte na modelu działania składającym się z czterech ogniw: student, grupa rówieśnicza, nauczyciele akademiccy, Zespół ds. Osób Niepełnosprawnych.