Kreatywność kultury artystycznej jako współczesne wyzwanie pedagogiki

Rozważania podjęte w ramach sformułowanego tematu koncentrują się, najogólniej biorąc, na ukazaniu relacji między kulturą i kreatywnością jako więzi konstytutywnej o znaczeniu fundamentalnym, a zarazem jako ważnego postulatu pedagogiki, zwłaszcza współczesnej pedagogiki kultury. Przyjęcie pedagogicznej perspektywy rozpatrywania kultury artystycznej wydaje się zwłaszcza dzisiaj sprawą niezwykłej wagi, bowiem skupiają się w niej zagadnienia najbardziej istotne, problemy systemu wartości, wyborów etycznych, motywacji ludzkich, w świecie materialistycznego myślenia i stylu życia. kultura artystyczna zdefiniowana została jako całokształt wartości kultury tworzonych, umacnianych bądź rozprzestrzenianych przez człowieka za pomocą szeroko rozumianej sztuki jako dziedziny kultury,  działalności symbolicznej, formy ekspresji, komunikacji międzyludzkiej, rejestracji naukowej, rodzaju poznania i narzędzia wychowania. z kolei kreatywność rozumiana jest tu jako duch kultury, jej podstawa i horyzont, tworzywo i fundament oraz treść i sens; innymi słowy nie istnieje oryginalna kultura i jej funkcja społeczna poza obszarem kreatywności, ale także sama kreatywność ulega wzbogaceniu dzięki wzmocnieniu jej kulturowego wymiaru rozwoju. Interakcja kultury i kreatywności jest ważnym problemem współczesnego życia kulturalnego, a jednocześnie konkretnym wyzwaniem pedagogicznym do podniesienia poziomu kultury przez rozwój kreatywności, a przede wszystkim do rozwoju kreatywności przez podniesienie kultury jako aktywności wzbogacającej. Wprawdzie uniwersalne wartości humanistyczne dokumentujące kreatywne dokonania człowieka w ciągu jego dziejów wyrażają najpełniej wyzwanie, by je sobie przyswoić i twórczo pomnożyć, ale prawdziwie palące jest wyzwanie związane z wyraźnymi znamionami kryzysu i dylematami współczesnej kultury artystycznej.