KREATYWNOŚĆ W ŚWIETLE TEORII UCZENIA SIĘ MUZYKI E. E. GORDONA

W artykule zaprezentowano najważniejsze założenia teorii uczenia się muzyki E. E. Gordona dotyczące rozwijania kreatywności poprzez improwizację, która jest najdoskonalszym przejawem myślenia muzycznego. Skupiono się w nim na opisaniu pojęć związanych z kreatywnością, twórczością oraz aktywnością twórczą. Szczególną uwagę poświęcono charakterystyce twórczości i improwizacji muzycznej, rodzajów improwizacji oraz metod jej kształtowania, jak również sposobów pomiaru i oceny. W polskiej rzeczywistości edukacyjnej twórczość i improwizacja nie zajmują należnego im miejsca. Wskazania wynikające z założeń gordonowskiej teorii uczenia się muzyki mogą stanowić ważny punkt odniesienia do ich szerszego uwzględnienia w systemie edukacji muzycznej w polsce.