Jeux onymiques et constructions onomaturgiques dans L’Enfant léopard (1999) de Daniel Picouly

Celem badań jest sprawdzenie, w jaki sposób onomastyczne narzędzia wykryte we francuskiej powieści L’enfant leopard [ The Leopard Boy ](1999) Daniela Picouly’ego determinują potencjalnie pluralistyczny odbiór tekstu odwołującego się do własnej kompetencji historycznej, fikcyjnej i retorycznej. Poświęcona przede wszystkim literackiej onomastyce analiza skupia się na identyfikacji różnych kontekstów ponownie użytych przez autora powieści, z których czerpie nazwiska postaci i miejsca swojego fikcyjnego uniwersum. Nazwy własne można rozumieć jako odniesienia historyczne, które pełnią funkcję uautentyczniającą opowieść – służą jako referencyjne zakotwiczenie narracji – i zawierają odniesienia intertekstualne, które może uchwycić jedynie czytelnik o głębokiej świadomości literackiej. Nazwy własne można także rozumieć jako wyimaginowane konstrukcje onomaturgiczne opracowane przez autora, który wykorzystuje strategie językowe i retoryczne, aby osiągnąć ludyczny charakter tekstu. Studium ujawnia proces budowania opowieści oraz tropiąc ślady onomastyczne, oddaje przyjętą przez autora metodę kreacji literackiej.