z-logo
open-access-imgOpen Access
Czas utracony - czas odzyskany - czas osobny. Szkic o pisarstwie Róży Ostrowskiej
Author(s) -
Maria Jolanta Olszewska
Publication year - 2019
Publication title -
annales universitatis mariae curie-skłodowska. sectio ff, philologiae
Language(s) - Polish
Resource type - Journals
eISSN - 2449-853X
pISSN - 0239-426X
DOI - 10.17951/ff.2018.36.2.31-43
Subject(s) - biography , mythology , humanity , narrative , inscribed figure , reading (process) , literature , politics , philosophy , art , psychoanalysis , aesthetics , psychology , theology , linguistics , geometry , mathematics , political science , law
Celem niniejszego artykułu jest interpretacja dwu powieści Róży Ostrowskiej (1926–1975). Wyspa (1960) i nieukończony, wydany pośmiertnie Mój czas osobny (1977) zajmują ważne miejsce w polskiej literaturze lat 50. i 60. XX wieku. Akcja tych powieści  rozgrywa się w dwóch czasoprzestrzeniach – współcześnie na  Kaszubach i w przeszłości na Wileńszczyźnie. Dla pisarki są to  znaczące „miejsca autobiograficzne”. W budowie fabuły i kreacji  bohaterów Ostrowska wykorzystała własne doświadczenia życiowe, które stają się pretekstem do podjęcia ważnych zagadnień  dotyczących ludzkiej egzystencji (życia, przemijania, miłości, śmierci) i tożsamości. Pisarstwo to bazuje zatem na autobiografzmie i  autofkcji. W omawiane powieści wpisana jest filozofia  człowieczeństwa. Za podstawowy klucz do odczytania obydwu  utworów należy uznać czas – osobniczy, interioryzowany, „osobny”, związany z ludzką egzystencją i funkcjonowaniem pamięci. Sposób  działania czasu w tych utworach pozwolił pisarce na wprowadzenie w struktury powieści mitów – miejsca i osobniczego. Analiza prowadzi do ciekawych wniosków. Przede wszystkim: proza Ostrowskiej  okazuje się oryginalną kombinacją autobiografii (a raczej autofikcji) z mitologią, której efektem jest nie tyle uwznioślenie przeszłości czy teraźniejszości, ile kreacja „nekronarracji” podejmowanej jakby z perspektywy pośmiertnej. A zatem Wyspa i Mój czas osobny to nie powieści polityczne, obyczajowe czy psychologiczne, tylko mityczne.

The content you want is available to Zendy users.

Already have an account? Click here to sign in.
Having issues? You can contact us here