Tekst w sieci – próba charakterystyki

Celem artykułu jest próba przedstawienia charakterystyki tekstu sieciowego, dokonana na podstawie przeglądu różnych definicji pojęcia ‘tekstu’ i skonfrontowania ich z pojęciem ‘hipertekstu’. Autorka zestawia tradycyjne i nowatorskie ujęcia tekstu, powołując się na między innymi takich badaczy jak: Teresa Dobrzyńska, Jerzy Bartmiński i Stanisława Niebrzegowska-Bartmińska, Anna Duszak, Wojciech Kalaga i Jurij Łotman. Istotnym punktem odniesienia dla przedstawianych rozważań są propozycje W. Kalagi, zawarte w pracy Mgławice dyskursu , które kładą nacisk na otwartość tekstu, jego nieustanne "bycie w ruchu" (semiotycznym). W świetle propozycji odbiegających od tradycyjnego ujęcia tekstu, jawi się on jako zjawisko dynamiczne, o charakterze procesualnym na różnych poziomach (semantycznym, komunikacyjnym). Tak postrzegany tekst bliski jest hipertekstowi jako formie otwartej, nieskończonej, której ostateczna postać jest cały czas kształtowana przez użytkownika. Ważną rolę w hipertekście odgrywają linki, ponieważ to one umożliwiają odbiorcy konstruowanie tekstu w sieci. Porównanie różnych poglądów na istotę tekstu i zestawienie ich z charakterystyką hipertekstu pozwala na wskazanie ważnych cech tekstu sieciowego.