Opća sintaktička značenja vidsko-vremenskih oblika

U članku se, uz poseban kritički osvrt, iznose različiti pristupi pitanju proučavanja upotrebe i značenja glagolskih vremenskih oblika u slavenskim jezicima. Veći prostor posvećen je funkcionalnom izučavanju aktualno-temporalnih odnosa, koje, prema autoru, prevazilazi (i teorijski i praktično) poznatu "teoriju indikativa i relativa". U radu se naročito ističe potreba da slavenskoj upotrebi vremena valja prilaziti na drugačiji način, nego što se prilazi upotrebi vremena u zapadnoevropskim jezicima, za koje je karakteristično slaganje vremena (concordance. des temps), i to stoga što je za slavenske jezike karakteristična suprotna pojava - neslaganje vremena, koje je uvjetovano, prije svega, postojanjem vidske opozicije, tj. postojanjem, leksički i gramatički izraženih, kategorija svršenosti i nesvršenosli glagolske radnje. Da li će glagolski oblici u slavenskim jezicima imati vremensko ili, pak, modalno značenje, zavisi, ističe autor, kako od leksičke i sintaktičke spojivosti riječi tako i od sposobnosti glagolskoga vida da utječe na izbor (razgraničenje) upotrebe tih oblika.