Poczucie koherencji i radzenie sobie ze stresem przez młodych dorosłych z mózgowym porażeniem dziecięcym/ Sense of coherence and coping in young adults with cerebral palsy

Streszczenie Wstęp: Wczesna dorosłość jest okresem w życiu człowieka, ktory stawia przed nim liczne zadania. Aby skutecznie je realizować trzeba posiadać dobrze rozwinięte umiejętności radzenia sobie. Niepełnosprawność wrodzona wprowadza w życie dodatkowe wyzwania, ktore często zakłocają proces wchodzenia w dorosłość. Celem pracy jest analiza poczucia koherencji i strategii radzenia sobie ze stresem przez młodych dorosłych z porażeniem mozgowym. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 30 osob z porażeniem mozgowym w wieku 20-35 lat i 30 osob sprawnych stanowiących grupę odniesienia. Zastosowano kwestionariusz SOC-29 do pomiaru poziomu poczucia koherencji i WCQ określający strategie radzenia sobie ze stresem. Wyniki: analiza statystyczna wykazała, że osoby z porażeniem mozgowym w porownaniu z osobami sprawnymi przejawiały niższy poziom globalnego poczucia koherencji i poczucia zaradności. W obszarze strategii radzenia sobie ze stresem stwierdzono, że osoby niepełnosprawne znacznie rzadziej stosowały poszukiwanie wsparcia. Analiza korelacji wykazała, związek między poszukiwaniem wsparcia a globalnym poczuciem koherencji i jego trzema komponentami. Wnioski: Istnieje potrzeba zwrocenia uwagi w procesie rehabilitacji na rozwijanie zasobow odpornościowych pacjentow oraz umiejętność poszukiwania wsparcia, rozumianego jako strategia pośrednicząca w skutecznym radzeniu sobie.