Selected indicators of religiosity of postgraduate students of Theology in Poznan

Prezentowany artykuł jest raportem z empirycznych studiów dotyczących religijności słuchaczy studiów podyplomowych teologii, którzy przygotowują się do nauczania religii w szkołach i przedszkolach. Sformułowano następujący problem badawczy: czy słuchacze studiów podyplomowych teologii są osobami posiadającym kompetencje duchowe w aspekcie ich rozwoju religijnego i rozwoju wiary, tak aby mogli w przyszłości umiejętnie wspierać duchowo swoich uczniów? Czy są religijni i czy ich religijność posiada cechy dojrzałości? W celu weryfi kacji hipotezy badawczej wykorzystano następujące narzędzia diagnostyczne: ankietę do badania wymiarów religijności, Skalę Praktyk Religijnych (Chaim 1991), Skalę Tożsamości Religijnej A. Wieradzkiej-Pilarczyk (2015), Skalę Religijności Personalnej R. Jaworskiego (1989). Badania przeprowadzono w latach 2017-2019 wśród słuchaczy (N=62) Studiów Podyplomowych Teologiczno-Katechetycznych oraz Studiów Podyplomowych Katechezy Przedszkolnej na WT UAM w Poznaniu. Grupę porównawczą stanowili posiadający wyższe wykształcenie rodzice dzieci pierwszokomunijnych (N=145). Wszyscy badani byli wyznania rzymskokatolickiego. Uzyskane wyniki potwierdzają zasadność oczekiwania, że słuchaczy studiów podyplomowych teologii powinien charakteryzować wyższy poziom religijności. Zmienna niezależna, jaką jest podjęcie studiów podyplomowych teologii, łączy się w sposób istotny z wyższym niż u innych dorosłych katolików poziomem intensywności wyróżnionych zmiennych psychologicznych,takich jak: autodeklaracja wiary, obraz Boga, praktyki sakramentalne i religijne, zaangażowanie w życie wspólnoty kościelnej, tożsamość religijna oraz religijność personalna.