Polityka informacyjna organizacji terrorystycznych – na przykładzie Daesh

Polityka informacyjna w aspekcie ekstremizmu islamskiego jest tematyką niezwykle obszerną oraz skomplikowaną. Dlatego należytym jest, by na samym początku określić, co zgodnie z przyjętym zamierzeniem prezentowanej treści, należy rozumieć pod pojęciem polityki informacyjnej oraz propagandy fundamentalistów. Przedstawiony artykuł obejmuje szerokie spectrum propagandy polityczno, kulturowo, społecznej, jak również techniki masowej perswazji, charakteryzujące społeczeństwo postindustrialne. W tym obszarze obejmuje umiejętne posługiwanie się obrazami, sloganami i symbolami, odwołującymi się do uprzedzeń oraz emocji odbiorców, przez organizacje terrorystyczne. Zidentyfikowane zostały obszary efektywnej komunikacji, oparte na wielorakich płaszczyznach, mające na celu skłonienie odbiorcy do „dobrowolnego” przyjęcia punktu widzenia organizacji terrorystycznych. Płaszczyzny komunikacji, są zależne od grupy docelowej odbiorców, których można podzielić wedle zajmowanego statusu społecznego, majętności, przekonań religijnych, postaw społecznych, konserwatyzmu czy też opcji politycznej. W badanym kontekście, wymiar informacyjny, ekstremizmu islamskiego będzie obejmował działania grup ekstremistów, powołujących się na stworzenie kalifatu muzułmańskiego oraz tworzenie Daesh (ang. Islamic State) Państwa Islamskiego. Z uwagi, iż sama historia oraz tematyka funkcjonowania, legalności oraz działań bezpośrednich ISIS, nie jest tematyką niniejszego artykułu, zostaną przedstawione jedynie metody działania polityki informacyjnej, sposoby wykorzystywania popularnych massmediów, w celach propagandowych, czy też werbunkowych, samej organizacji. Wymiar informacyjny będzie dlatego opierał się głównie na propagandzie politycznej, religijnej oraz metodach dezinformacji potencjalnego odbiorcy.