Czasopismo prawnicze 2.0: racjonalna ewolucja czy wymuszona rewolucja?

Ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z lipca 2018 (ustawa 2.0) wprowadziła istotne zmiany ewaluacji jakości badań naukowych. Największy wpływ na wynik tej oceny mają publikacje naukowe. Zasadą jest, że uwzględnia się artykuły w czasopismach indeksowanych w bazach Scopus lub Web of Science. Liczba punktów przypisanych czasopismom w wykazie ogłoszonym przez ministra jest uzależniona od wyliczeń bazy co do oddziaływania pisma. Rozciągnięcie tych kryteriów bibliometrycznych na czasopisma prawnicze było przełomem w ich dziejach. W artykule podjęte zostały pytania: w jakiej mierze reprezentatywne jest stosowanie kryteriów bibliometrycznych do oceny czasopism prawniczych? Czy ogłoszony przez ministra wykaz i ranking czasopism prawniczych jest podobny do instrumentów i praktyk ewaluacyjnych w innych krajach? Co jest wyjątkowego w cezurze wyznaczonej przez ustawę 2.0 w historii polskich czasopism prawniczych względem wcześniejszych cezur w tych dziejach? Jakie zmiany w zakresie uwzględniania czasopism prawniczych w ewaluacji nauki są uzasadnione? Przypisanie kluczowej roli bazom Scopus i WoS autor ocenia jako wymuszoną rewolucję. Stosując metodę porównawczą, historyczną i argumenty pragmatyczne, autor formułuje postulaty zmierzające do przekształcenia tej rewolucji w pożądaną zmianę ewolucyjną. Kluczowe dla niej powinno być pełne poszerzenie zakresu czasopism prawniczych uwzględnianych przy ewaluacji o włączone do baz ERIH PLUS , HeinOnline lub zagranicznych oficjalnych wykazów czasopism wykorzystywanych do oceny badań naukowych, a także całkowite zastąpienie przy ocenie prestiżu czasopism prawniczych kryteriów bibliometrycznych przez ocenę ekspercką.