Kara ograniczenia wolności z zastosowaniem dozoru elektronicznego – utracona szansa naprawy tej kary w polskim prawie karnym

Ustawa z 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny i niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 396) wprowadziła liczne zmiany w przepisach dotyczących struktury oraz wykonywania kar, m.in. reformując sposób wykonywania kary ograniczenia wolności. W publikacji autor przedstawił powody wprowadzenia obowiązku pozostawania w miejscu stałego pobytu lub w innym wyznaczonym miejscu z zastosowaniem systemu dozoru elektronicznego jako jednej z form kary ograniczenia wolności, dokonał oceny tej, niestety krótko obowiązującej, zmiany w polskim prawie karnym. Autor omówił również pokrótce przepisy Kodeksu karnego wykonawczego, które regulowały dokładnie sposób wykonywania kary ograniczenia wolności w formie stanowiącej przedmiot publikacji, a także zaprezentował przyczyny cofnięcia tej części reformy ustawą z 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny i ustawy – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. poz. 428). Podjął też próbę odpowiedzi na pytanie, czy przywrócenie dozoru elektronicznego jako systemu wykonywania kary pozbawienia wolności było słuszne. Autor zaproponował też uwagi de lege ferenda odnośnie do przywrócenia usuniętej ustawą z 11 marca 2016 r. omawianej formy kary ograniczenia wolności z pewnymi zmianami co do szczegółów dotyczących sposobu jej wykonywania, które powinny znaleźć się w Kodeksie karnym wykonawczym.