Pytania o przyszłość gospodarki przestrzennej w Polsce

Trzynaście lat prowadzenia gospodarki przestrzennej w Polsce na podstawie zapisów ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jest wystarczająco długim okresem, aby ocenić, jak funkcjonuje polski system planowania przestrzennego oraz jakie skutki w zagospodarowaniu przestrzennym przynoszą regulacje prawne zawarte w tej ustawie. Jest to ważne z tego powodu, że trwają prace nad nowym dokumentem prawnym w tym zakresie oraz że nieustanne nowelizacje ustawy z 2003 r. czynią prawo gospodarki przestrzennej coraz bardziej zagmatwanym, a zarazem nieskutecznym. W artykule, po przedstawieniu jego celu, dokonana została ogólna rekonstrukcja polskiego systemu planowania przestrzennego (właściwie gospodarki przestrzennej) określonego zapisem omawianej ustawy, scharakteryzowane zostały dokumenty planistyczne kształtujące gospodarkę przestrzenną, omówione funkcjonowanie systemu gospodarki przestrzennej w kontekście obowiązujących regulacji prawnych oraz dokonana ocena stanu zagospodarowania przestrzennego kraju, będącego efektem obowiązywania wspomnianej ustawy. Artykuł zamyka wykaz wskazanych kierunków działań na rzecz poprawy istniejącej sytuacji.