Wielkie Wymieranie na arce Noego

W artykule przedstawiono ekokrytyczną interpretację współczesnej wykładni przypowieści o potopie w powieści Juliana Barnesa Historia świata w dziesięciu i pół rozdziałach. Przedmiotem rozważań staje się Pasażer na gapę, pierwszy rozdział tego utworu, w którym wydarzenia na arce prezentowane są z perspektywy zwierzęcego bohatera. To prowokuje do rozważań poświęconych takim sposobom budowanianarracji, w których przełamane zostaje antropocentryczne uwikłanie języka. Jednym z kluczowych wątków artykułu staje się zaczerpnięta z Animal Studies problematyka dysponowania przez człowieka pojęciem „zwierzęcości” i strategie kategoryzowania świata natury. Ważnym kontekstem dla interpretacji przekształceń motywu arki jest również problematyka ekocydu i wymierania zwierząt, która pozwala osadzić wątek biblijny w perspektywie krytyki środowiskowej.